Wijchen

Fietsend of wandelend van Wijchen naar Grave – Historie van Wijchen, Balgoy en Grave verbinden

Een reactie plaatsen

Bij het teruglezen van een artikel op de website van de Gelderlander van vorig jaar, waarin Balgoyenaar en medelid van Pagus Balgoye Ruud van Haren weer eens enthousiast aan het vertellen was over de Balgoyse geschiedenis, werd mijn nieuwsgierigheid ook weer geprikkeld. Hoe zit dat nou met die verbinding tussen Balgoy en Wijchen. Het zijn leuke artikelen in de krant, op tv Gelderland en op Facebook, waarin Ruud enthousiast verteld over het Balgoyse kasteel en ook altijd weer zegt dat er meer moet worden onderzocht.

Uit het proefschrift van Hermans, links: Overzicht van de opgraving van Balgoy. Tekening J. Renaud 1942 en rechts: Fantasietekening van Balgoy door J. Stellingwerf, ca 1725.

Toch is het een feit dat we best veel weten over hoe het middeleeuwse kasteel van Balgoy eruit gezien moet hebben en dat is te danken aan Renaud, die in het begin van de jaren veertig van de vorige eeuw de fundamenten van het kasteel blootlegde. In die periode werd de burchtheuvel afgegraven en het grachtentracé gedempt. Maar dat zegt nog niets over wie er in het kasteel gewoond heeft en wat er allemaal gebeurd is. Ik ben geen expert wat de kastelen in de regio betreft, maar ik ben wel nieuwsgierig naar de bewoners van het Balgoyse kasteel in relatie met de Balgoyse mensen. Automatisch wil je dan ook weten wat er met het kasteel gebeurd is. Dus toch maar even terug in de tijd gedoken.

Zoals in de Canon van Nederland wordt beschreven was de Republiek der Nederlanden in de 17e eeuw één van de rijkste en machtigste landen ter wereld. Niet voor niets wordt deze periode de Gouden Eeuw genoemd. De buurlanden van de Republiek hadden hier moeite mee en Frankrijk, Engeland, Munster en Keulen verklaarden de Republiek in 1672 de oorlog. Het grootste leger van Europa sinds de Romeinen stond voor de deur van de Republiek: 1672 zou dan ook de geschiedenis ingaan als het Rampjaar. Een grote troepenmacht onder aanvoering van de Franse koning Lodewijk XIV trok plunderend en moordend vanuit het zuiden opwaarts door ons land. Ook het kasteel in Balgoy, dat al vanaf 1584 Spaans bezit was (De heerlijkheid was van de 15e tot en met de 17e eeuw in het bezit van de families van Ooi, Maschereel en d’Oultremont) werd tijdens die plundertocht totaal verwoest. Het kan niet anders dan dat ook de Balgoyse mensen slachtoffer zijn geweest van plunderende en moordende soldaten van het leger van Lodewijk XIV. De strijd van de Republiek tegen de Fransen zou nog zes jaar duren: tot de Vrede van Nijmegen in 1678-1679. Het is niet duidelijk of het kasteel bewoond was in die tijd, maar wel is het kasteel gebruikt als hoofdkwartier bij de maanden durende belegering van het door de Fransen bezette Grave in 1674.

Carel Rabenhaupt op een prent uit 1673 (Bron: Romeyn de Hooghe, Rijksmuseum).

Een van de meest ervaren officieren van Willem III, de 72-jarige baron Carel Rabenhaupt, krijgt de opdracht om Grave op de vijand te heroveren. Op 8 juli 1674 verlaat Rabenhaupt Den Haag en reist hij naar Nijmegen en op 25 juli begon het beleg van Grave. De capitulatie was op 27 oktober. De bevelhebber van het leger der Staten had zijn hoofdkwartier in Balgoy (M.T. Roelofs, Geschiedenis van Grave (1938) blz. 33) en in een uitgave van het tijdschrift Militaire Spectator uit 1836 over het beleg van Grave staat ook beschreven dat dat op het kasteel Balgoijen was.

Detail uit Militaire Spectator 1836.

Dit sluit aan bij het verhaal van Ruud van Haren die vond dat legeraanvoerder Rabenhaubt tijdens het beleg van Grave in de zomer van 1674 zijn hoofdkwartier had in Balgoy. In de Gelderlander vertelt hij: “Hij moet zijn hoofdkwartier in het kasteel gehad hebben. Andere voorname gebouwen waren er niet.’’ Het artikel in De Militaire Spectator toont aan dat het kasteel in Balgoy inderdaad werd gebruikt als hoofdkwartier. Als op een gegeven moment prins Willem III het beleg te lang vindt duren, komt hij op 9 oktober van dat jaar met versterkingen aan in Wijchen om zo te proberen voor de winter Grave te heroveren. Hij verblijft dan in het Wijchens kasteel. Een bijzonder feit dus wat Wijchen nog beter op de kaart zal zetten in de historische geschiedenis van ons land en ook nog eens een belangrijke rol voor Wijchen en Balgoy samen in de slag om Grave.

Ruud van Haren vertelt enthousiast over Balgoy en de verbinding met Wijchen en Grave.

In hetzelfde artikel op de website van de Gelderlander oppert Ruud het idee van een leuke historische fietstocht van kasteel Wijchen langs de plek waar het kasteel in Balgoy heeft gestaan en dan naar Grave. Hij heeft ook al een naam: de Rabenhaupt-fietstocht. Ik zou daar aan willen toevoegen dat een historische wandeltocht zeker ook een optie kan zijn. Starten vanaf het treinstation in Wijchen via het kasteel in Wijchen lopen door een fantastisch natuurgebied, waar eeuwenlang de Maas gemeanderd heeft en waar het kasteel van Balgoy gestaan heeft, naar de vestingstad Grave. Een flinke wandeling van zo’n 15 km en dan met de bus vanaf het busstation in Grave terug naar het treinstation in Wijchen. Dit ga ik zeker uitwerken in de komende tijd.

Wandelen van Wijchen via Balgoy naar Grave. De historie van Wijchen, Balgoy en Grave verbinden.

Het verhaal van Zr. Antoinetta uit Balgoy na een wandeling in Wijchen

Een reactie plaatsen
Het kerkhof van het voormalige klooster Huize Tienakker, dat in 2000 werd gesloten. Sinds 14 oktober 2019 is het kerkhof eigendom van de gemeente Wijchen, die ook de verzorging van dit kerkhof heeft overgenomen.

Vorige week zaterdag liep ik met mijn echtgenote Ans door het centrum van Wijchen. Het was zo’n mooi weer dat we besloten om een stukje verder te wandelen. Toen ik vroeg om een rondje over het voormalige kloosterterrein van Tienakker te lopen, want daar was ik nog nooit geweest, zei Ans dat daar een oudtante, Zr Antoinetta, begraven lag op het kloosterkerkhof. Zr Antoinetta, Theodora Maria Kersten, was de zus van Hanna Kersten, die getrouwd was met Piet Jans (oma en opa van Ans). Piet Jans is na het huwelijk met Hanna Kersten in 1910 ingetrouwd bij zijn schoonmoeder Elisabeth de Bruijn in Balgoy. Schoonvader Hendrikus Kersten overleed in september 1909.

Het Klooster Tienakker werd in 1865 door de zusters Franciscanessen van Bennebroek (Sint Lucia) in gebruik genomen. De kapel was er toen nog niet. De zusters richtten eerst een kapel in op de zolder van het oude notarishuis, hun klooster Tienakker. Pas later kregen zij toestemming om de kapel te bouwen. Het klooster is in 2000 gesloten. In 2008 is het hoofdgebouw en de kloosterboerderij gerenoveerd en zijn er twee appartementengebouwen gerealiseerd. De renovatie van de kloosterkapel in 2010 vormde het sluitstuk van het project Kloosterpark Tienakker. Alleen de oude dodenakker bleef een rustplaats. Ook de kapel bestaat nog en werd door de huidige eigenaar met zeer veel zorg en liefde gerestaureerd. Eind 2000 werd het klooster Huize Tienakker verkocht. Sinds 14 oktober 2019 is het kerkhof eigendom van de gemeente Wijchen, die ook de verzorging van het kerkhof heeft overgenomen. In het verhaal tussen Maas en Waal is meer informatie te vinden over de geschiedenis van het klooster en het kloosterleven in Wijchen en in het Maas en Waals Tijdschrift voor Streekgeschiedenis Tweestromenland, nr 34 uit 1981 wordt de geschiedenis van 125 jaar Zusters Franciscanessen in Wijchen verteld.

Grafzerk van Zr. Antoinetta op het kloosterkerkhof

Bij de poort van het kerkhof aangekomen, bleek die jammergenoeg op slot. Toch even een blik werpend op de eerste grafzerken, riep Ans verrast “daar ligt Zr. Antoinetta”! En inderdaad links van het pad, op de vierde of vijfde zerk stond de naam Zr. Antoinetta geschreven met als geboortedatum 12 mei 1884 en overlijdensdatum 8 juni 1973.

Detail uit de stamboom van familie Jans: Theodora Maria Kersten is de zus van Johanna Arnolda (Hanna) Kersten. Beiden zijn dochters van Hendricus Kersten en Elisabeth de Bruijn. Hanna trouwt in 1910 met Petrus Johannes (Piet) Jans.

De begraafplaats van de Zusters Franciscanessen is terug te vinden in online-begraafplaatsen 3.0 en ook de gegevens van Zr. Antoinetta.

Begraafplaats Zr. Antoinetta Kersten 1884 – 1973

In de akten van de Burgerlijke Stand van de gemeente Balgoy is de geboorte van Zr. Antoinetta ook terug te vinden. Zij werd geboren als Theodora Maria, dochter van Hendrikus Kersten en Elisabeth de Bruijn.

Geboorteakte Nr. 2 uit 1884 in de Burgelijke Stand van de Gemeente Balgoy en Keent. Theodora Maria Kersten werd geboren “op den twaalfden mei dezes jaars, te zes ure, des namiddags te Balgoy, Wijk A, No. 30 (nu Torenstraat 4).

In september 1909 overlijdt vader Hendrikus Kersten en op 10 juni 1910 trouwen Hanna Kersten en Piet Jans. Zij gaan op de ouderlijke boerderij van Hanna Kersten wonen. Een week voor het huwelijk wordt de twee jaar jongere zus van Hanna uitgeschreven in de gemeente Balgoy en Keent. Volgens het bevolkingsregister van de gemeente Balgoy en Keent 1890 – 1923 vertrekt ze naar Rotterdam.

Bevolkingsregister Balgoy 1890 -1923: Theodora Maria Kersten op 4 juni 1910 vertrkken naar Rotterdam (ZH).

In het bevolkingsregister van Rotterdam, 494-03.612 “Gestichtsregisters”, bevolkingsregisters van patiënten en inwonend personeel, Nr.GR-4, vinden we Theodora Maria Kersten uit Balgoy terug. Zij is ingeschreven op 21 juni 1910 op Coolsingel 36 als liefdezuster in het klooster van de Congregatie der Franciscanessen. In hetzelfde register staat vermeld dat ze op 24 augustus 1912 Rotterdam verlaat en naar Veur bij Leidschendam gaat, naar het St Josephgesticht. Van Veur gaat Theadora Maria Kersten, die dan Zr. Antoinetta heet, naar de gemeente Oudewater. In het bevolkingsregister van Oudewater 1890 – 1915, inventarisnr 510, folionr 169 staat geschreven dat zij op 28 september 1914 uit Veur komt en gaat wonen in het Sint Franciscusgesticht, Capellestraat B117. Ook in Oudewater blijft Zr. Antoinette maar een paar jaar. Volgens het bevolkingsregister van Rotterdam, 494-03.622 “Gestichtsregisters”, bevolkingsregisters van patiënten en inwonend personeel, Nr.GR-14, keert ze op 16 september 1916 weer terug in Rotterdam en wordt ze ingeschreven op het Sint Luciagesticht, Linker Rottekade 129.

Zr. Antoinetta Kersten in Oudewater, ca. 1915

En toen liep de zoekactie dood. Tussen de familiefoto’s vonden we wel een foto van Zr. Antoinetta toen ze in Oudewater werkte. Die moet gemaakt zijn rond 1915 toen ze net 30 jaar oud was. Een tweede foto dateert uit de jaren vijftig van de vorige eeuw en is gemaakt in Wijchen op Tienakker. In die tijd ging de zoon van Piet Jans, Harrie Jans, samen met zijn vrouw Truus van Overbeek af en toe op bezoek bij zijn tante in klooster Tienakker.

Zr. Antoinetta rond 1950 in klooster Tienakker

Toen Piet Jans en Hanna Kersten in 1960 hun 50-jarig huwelijksfeest vierden in Balgoy, was Zr Antoinetta ook van de partij.

Piet Jans en Hanna Kersten 50 jaar getrouwd. Foto onder de ereboog aan de Hoeveweg. In die tijd woonden ze in bij zoon Harrie (midden achter het bruidspaar).
Rechts Zr. Antoinetta en links haar broer Jan met echtgenote op het bruiloftsfeest.

Omdat Zr. Antoinetta op 8 juni 1973 overleden is in Wijchen en op de begraafplaats van klooster Tienakker is begraven moest daar wellicht meer informatie beschikbaar zijn. Na de sluiting van Tienakker zijn de zusters naar klooster Portiuncula in Alverna verhuisd. Dit klooster werd rond 1930 in opdracht van de zusters Franciscanessen gebouwd en werd vernoemd naar de kapel bij Assisi waar Franciscus vaak verbleef en is gestorven. Via via werd contact gemaakt met het hoofd van de Zusters Franciscanessen van St. Lucia (voorheen Bennebroek) in Portiuncula. Zij was graag bereid om te kijken of er in de annalen van de orde nog informatie te vinden zou zijn over Zr. Antoinetta. Na enkele dagen komt per post haar antwoord: “Ingesloten vindt u enige informatie over zuster Antoinetta Kersten. Het is niet uitgesproken veel maar meer staat er niet vermeld. Dat was in die tijd ook niet zo gewoon om uitgebreid de loftrompet te steken. Ik vind het jammer dat ik niet heb kunnen vinden welke taak zuster Antoinetta had in de verschillende huizen.” Toch blijken er wel nieuwe feiten in het archief te zitten en worden eerder gevonden gegevens bevestigd. Data en verplaatsingen kloppen mooi met de gegevens uit de burgerlijke stand en de bevolkingsregisters van de verschillende gemeenten waar Zr. Antoinetta verbleef. Nieuw zijn de data van intrede, inkleding, professie en de kopieën van een professieprentje van het gouden professiefeest en een bidprentje.

Persoonskaart van Zr. Antoinetta in de annalen van de kloosterorde.

In het verhaal hierboven krijgen klooster Tienakker en de orde van de zusters Franciscanessen van St Lucia een gezicht door het verhaal van Theodora Maria Kersten geboren in Balgoy, die op 26-jarige leeftijd Balgoy verliet en Zr. Antoinetta werd in Rotterdam. Na ruim twintig jaar keerde ze terug naar haar geboortestreek en ging op Tienakker wonen en werken, waar ze na een dienstbaar leven in 1973 overleed. Uit het kloosterregister van 1973 blijkt dat Zr. Antoinetta in het begin van het jaar nog even op de hemel moest wachten, omdat haar nieuwe huis daar nog niet klaar was, maar in juni verruilde ze haar plichtsgetrouwe leven voor eeuwige rust en vrede.

In 1973 overleed Zr. Antoinetta, zoals beschreven in het register van het klooster.

Bronnen:
– Hanna Kersten trouwt met Piet Jans uit Escharen – over burgemeesters en gemeentesecretarissen, Piet’s Blog
– Het boeren zit ze in de genen – de familie Jans in Mill, Escharen en Balgoy van 1632 tot heden, Piet’s Blog
– De familie Jans in Balgoy, Piet’s Blog
– Katholiek reveil, tweede golf kloosters, Verhaal tussen Maas en Waal
– 125 jaar Zusters Franciscanessen in Wijchen, Tweestromenland, nr 34 uit 1981


En toen was het stil…..

2 reacties

Het is al weer een tijd geleden dat er een bericht verscheen op deze blog. De intelligente lockdown ten gevolge van de corona-pandemie veranderde niet alleen op ons werk (thuiswerken) veel, maar ook ons hele sociale leven met familie en verenigingen werd helemaal anders. Hoe het verder zal gaan is afwachten, want het aantal besmettingen neemt momenteel weer toe.

Uitreiking van de Koninklijke Erepenning aan 100-jarige muziekvereniging Kunst en Vriendschap. Burgemeester van Beek vertelt en het voltallige bestuur luistert aandachtig.

Toch was er genoeg te vertellen. Alleen al het feit dat op donderdagavond 2 juli jl. op de parkeerplaats van dorpshuis ’t Balgoyke leden, ereleden en vrijwilligers van Harmonie Kunst en Vriendschap Balgoy samengekomen waren voor een speciale bijeenkomst ter afsluiting van het jubileum jaar.

Ter gelegenheid van haar 100-jarig bestaan mocht ik als voorzitter uit handen van burgemeester Marijke van Beek een Koninklijke Erepenning in ontvangst nemen. Deze bijzondere eer valt maar weinig verenigingen in ons land ten deel. Maar de verrassing was nog niet compleet. Ook de activiteiten van mijzelf waren in Den Haag blijkbaar niet onopgemerkt gebleven. Na de uitreiking van het ereteken werd ik ook nog toegesproken door de burgemeester en volgde een benoeming tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Ook de websites van de Gelderlander, RN7 en harmonie Kunst en Vriendschap doen verslag.

Wonen in Kerkeveld op de Lingert
De wetering die langs de Lingert loopt verbindt het Wijchens Meer met de Balgoysewetering.

Een grote verandering die ook in de afgelopen maanden plaatsvond, is dat ik verhuisd ben naar Wijchen. Inderdaad heb ik Balgoy (hopelijk tijdelijk) verlaten en een nieuwe stek gevonden in het Wijchense Kerkeveld. Natuurlijk is Balgoy niet uit het oog verloren en verandert er niets aan mijn verbondenheid met de Balgoyse gemeenschap. Er is niks mis met een andere kijk op Balgoy, vanuit Wijchen Zuid (of Balgoy Noord, ’t is maar net hoe je het bekijkt). De binding met het water blijft en via de Woordsestraat en Rijdtsestraat sta je binnen tien minuten bij de oude toren. Via de Elshof, het brugje over de Balgoyesewetering en boerderij de Gamert kan natuurlijk ook.

In het gebied tussen Woord en Lunen, Kerkveld, werd vanaf begin jaren negentig een nieuwe wijk gebouwd, Kerkeveld.

Dit waren van oudsher de twee gangbare manieren om van Balgoy naar Wijchen te gaan. Vanaf dat ik in Balgoy ben gaan wonen is aan de andere kant van de Balgoysewetering een nieuwe wijk gebouwd, Kerkeveld. De wijk Kerkeveld bestaat uit verschillende buurten: Diemewei, De Meren, De Flier, De Lingert en De Gamert. De Meren en Diemewei waren in de beginjaren van Kerkeveld de enige buurten.

In de eerste fase werden de Meren en Diemewei gebouwd

Later kwam hier de Flier en de Gamert bij. Nog een tijd later vestigde zich ook de buurt de Lingert in Kerkeveld (Bron: Wikipedia).

De situatie op dit moment. Nieuwe woonplek is aangegeven met *. Deze woningen zijn in 2002 opgeleverd volgens de buren en vorige bewoner.
Advertentie uit de Provinciale Geldersche en Nijmeegse Courant uit 1907.

Ik was wel benieuwd waarom deze buurt de naam “de Lingert” heeft gekregen. Het enige wat ik tot nu toe gevonden heb is een advertentie uit 1907 in de Provinciale Geldersche en Nijmeegse Courant, waarin vermeld wordt dat in cafe Burgers te Lunen onder andere het halfgewas van twee percelen rogge en twee percelen tarwe publiek is verkocht. Het betrof percelen op de Lingert. Dit suggereert dat de Lingert agrarische grond was in deze buurt. Een leuke bijkomstigheid is, dat ik nu net als de Alvernezen, die op Alverna wonen, kan zeggen dat ik op de Lingert woon.

Uitzicht vanuit de Lingert op Lunen.

Natuurlijk ben ik nieuwsgierig naar nog meer (historische) informatie over deze mooie rustige nieuwe woonplek en de eventuele verbinding van deze plek met Balgoy. Van boerderij de Gamert aan de westkant van Kerkeveld weten we dat de laatste agrariër die er heeft gewoond (dus voordat oud-raadslid Rob Engels de boerderij kocht in 1995) wortels had in Keent (Tweestromenland, nummer 88 uit 1996). Zijn naam was Lambertus Broeren, zoon van Huub Broeren uit Keent en Pieta Sengers uit Wijchen. Lambertus breidde de Gamert uit van ongeveer 31 tot 42 ha. Dit was met name uitbreiding met gronden die oorspronke­lijk bij het Balgoysch kasteel behoor­den. De gemeente Wijchen betaalde in 1994 ongeveer 6 miljoen gulden voor de Gamert. De grond werd, behalve voor het woonhuis met het bijbehorende erf (ongeveer 2000 m2) gebruikt voor het realiseren van bouwplannen in Kerkeveld.

In memoriam Theo Verheijen 1936-2018, gedreven Balgoyse bestuurder met veel Wijchense contacten

Een reactie plaatsen

Theo Verheijen, ook bekend in Wijchen als Smid Verheijen werd daar geboren op 5 februari 1936 en woonde er meer dan dertig jaar op de hoek Stationsstraat – Baron d’Osystraat. Hij trouwde met Annie Vergeest en samen kregen ze drie kinderen. Theo was een familieman en stond altijd klaar voor zijn gezin.

img_0058

Theo laat zien dat hij het werk in de smederij niet verleerd is (2005).

Tijdens de rondwandeling door Wijchen (10-jarig bestaan van Pagus Balgoye) werd ook even stilgestaan bij de voormalige smederij van de familie Verheijen aan de Teersmortelweg.

Theo was een echte ondernemer. Na het overlijden in 1964 van zijn vader, Frans Verheijen, nam hij samen met broer Henk de smederij over. In 1969 werd een boerderij in Balgoy gekocht aan de Torenstraat op nummer 21 en in 1971 vond de officiële opening van het nieuwe bedrijfspand, Landbouwmechanisatiebedrijf Fa. Verheijen & Zn. plaats. De werkzaamheden richtten zich primair op de verkoop en reparatie van tractoren, maaidorsers, hakselaars en landbouwwerktuigen. De werkzaamheden verband houdend met hoefbeslag, haarden en kachels, waterleiding en constructie, die de belangrijkste bezigheden waren in Wijchen, verdwenen uit het programma.

Theo kon niet stilzitten en was naast zijn werk ook actief bij de brandweer. Al op zijn twintigste was hij lid van de vrijwillige brandweer in Wijchen en bleef dat 35 jaar doen. Veel van zijn vrije tijd stopte hij ook in het verenigingsleven. In Wijchen waren dat met name de Wijchense paardenmarkt (Theo was jarenlang bestuurslid van de Stichting Veemarkt Wijchen) en hij was actief bij Tweestromenland. Hij was betrokken bij de paardenmarkt vanaf het eerste uur. In een documentaire van Tweestromenland in Beeld en Geluid van dit jaar vertelt Theo hoe hij zich destijds samen met Paul Rutjes bezig heeft gehouden met de wederoprichting van de paardenmarkt. Een jaar eerder werd Theo ook al geïnterviewd door de Wijchense Omroep.

 

Theo Verheijen prins carnaval 1975 zw

Theo als prins carnaval van ’t Moasland in 1975.

Toen hij in Balgoy kwam wonen en werken verdeelde Theo zijn tijd en energie tussen Wijchen en Balgoy. In 1975 werd hij prins carnaval van het Moasland in Balgoy. Hij was ook een periode bestuurslid van de carnavalsvereniging en bleef actief in het EPK (ex prinsen kabinet) dat elk jaar zorgt voor een origineel optreden tijdens de Bonte n’aovond.

Vanaf 1991 was hij bovendien vice-voorzitter van parochie de Heilige Johannes de Doper. Geen gemakkelijke tijd was dat voor de parochie. Mgr. Arts, die vanaf 1964 pastoor was van de parochie in Balgoy, werd op 1 augustus 1993 eervol ontslag verleend, waarna hij in Uden van zijn welverdiende rust kon gaan genieten samen met zuster Petronella Maria van Driel, die hem sinds het overlijden van Grada Venbrux verzorgd had. Mgr. Arts was de laatste pastoor die op de pastorie in Balgoy woonde en samen met zuster Petronella de zorg had over de kerk en alles wat er bij hoorde. In die tijd moest het bestuur de organisatie van de parochie vernieuwen, een tijdrovend en soms moeilijk proces. De goede communicatieve vaardigheden en de vele contacten die Theo had, kwamen hierbij goed van pas.

Parochiebestuur 1997 zw

Het toenmalige parochiebestuur met vlnr.: Marianne van den Boogaard, Piet Janssen, pastoor Groos (die in Hernen woonde), Ans van Erp, Theo Verheijen en Wim Verhoeven.

In 1995 verkocht Theo het landbouwmechanisatiebedrijf, omdat er geen opvolger was. Misschien dat de vrije tijd die dit met zich meebracht wel meegespeeld heeft om ja te zeggen toen de initiatiefnemers van Pagus Balgoye in 2000 hem vroegen om voorzitter te willen worden van de nieuwe heemkundekring. De vele contacten die Theo had bij de gemeente Wijchen hebben zeker geholpen toen de kersverse heemkundekring de Oude Toren als expositieruimte en visitekaartje wilden gaan gebruiken. Dat dit een goede keuze is geweest hebben de vele exposities en ander activiteiten die bij de Oude Toren zijn georganiseeerd wel bewezen.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

verjaardag en doop pagus 064

54bf5-1454807_421189334674346_1224756502_n

vlnr.: minister Ronald Plasterk, Ruud van Haren en Theo Verheijen

Een van de hoogtepunten van het voorzitterschap van Pagus Balgoye zal zeer zeker het bezoek van een minister aan Balgoy in december 2013 zijn geweest. Toenmalig minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, Ronald Plasterk, bezocht Wijchen en Balgoy onder meer om kennis te nemen van het door bewoners van Balgoy zelfgemaakte plan voor woningbouw in het dorp. “Een mooi voorbeeld van een bur­gerinitiatief”, aldus de minister, die ook een bezoek bracht bij de Oude Toren, het visitekaartje van heemkundekring Pagus Balgoye. Hij werd daar rondgeleid door toenmalig voorzitter Theo Verheijen.

In 2014 stopt Theo als voorzitter en wordt opgevolgd door Wil Giesbers. Theo wordt dan benoemd tot het eerste lid van verdienste voor al zijn inspanningen gedaan voor de vereniging. Van 2014 tot het laatst toe blijft Theo actief bij Pagus Balgoye, voor zover zijn gezondheid dat toeliet. Hij was aanwezig bij ledenvergaderingen, werkavonden en exposities; op de werkavond van woensdag 3 oktober nam hij nog actief deel aan de discussies, o.a. over café en winkel “VIVO” van André van den Berg. Op woensdag 7 november melde hij af, omdat hij ziek was.

Theo Verheijen lid van verdienste

In 2014 wordt Theo Lid van Verdienste van Pagus Balgoy (bericht uit Wegwijs).

Theo Verheijen overleed op 17 november 2018. Hij was een gedreven en altijd goedlachse bestuurder in het Wijchense en Balgoyse verenigingsleven met heel veel contacten, die als geen ander verstond om mensen te verbinden en enthousiast te maken. Voor al zijn activiteiten werd hij benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau, een Koninklijke onderscheiding die hij met trots droeg. De uitvaartdienst vond plaats op 22 november in een overvolle H. Johannes de Doperkerk te Balgoy.

Een nieuw boek over Balgoy: Marga’s huwelijk met de Heer van Wiechen

2 reacties

 

Ries boek v1Op zondag 2 september om 14.00 uur vindt de presentatie plaats van het zesde en laatste boek van auteur en dichter Ries van Haren in dorpshuis ’t Ballegoyke te Balgoy.

Photo552071331646_inner_100-70-686-86-100-937-694-937

Landelijk nieuws: Waar wil Balgoy bij?

De inwoners van Balgoy mochten iets meer dan 40 jaar geleden door middel van een referendum kiezen tussen aansluiten bij een andere gemeente, namelijk Wijchen, of blijven bij de gemeente Overasselt, waar ze sinds 1923 deel van uitgemaakt hadden. De aanloop naar het referendum was een periode in de Balgoyse geschiedenis die voor veel onrust gezorgd heeft. Het referendum van 1977, dat landelijk nieuws was, was voor Ries de aanleiding tot het schrijven van het verhaal over het huwelijk van Marga van Ballegoij met de Heer van Wiechen. Een verhaal gebaseerd op een unieke historische gebeurtenis, met herkenbare en herleidbare karakters, mensen die in die tijd in Balgoy en ook in Wijchen geleefd hebben, maar ook een verhaal met een carnavaleske knipoog en dus deels fictie.

Photo012

De Maas en Balgoy zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden

Ries van Haren schrijft, volgens zijn zeggen, zonder moeilijke woorden, hoewel dit boek deels in Balgoys dialect is geschreven. Met de gedichten en verhalen probeert hij op zijn eigen wijze zijn gevoelens en gedachten te verwoorden. Teksten met nostalgie en maatschappelijke betrokkenheid, maar bovenal met optimisme en humor. In dit boek, waarin eerder in het Wijchens weekblad Wegwijs en de carnavalsgids van de Moaslanders gepubliceerde verhalen herschreven zijn, herkennen we die elementen zeker terug, maar het is ook een unieke kijk op de hele Balgoyse gemeenschap en de relatie met de gemeente Wijchen, die formeel begonnen is na de gemeentelijke herindeling in 1980. Dit boek vertelt zoals gezegd het verhaal van de Ballegoijse Marga die trouwt met de Heer van Wiechen. Verder bevat het boek een groot aantal foto’s van Balgoyenaar Paul Berben die een beeld geven van het maaslandschap in de periode die door Ries wordt beschreven.

Photo103

De Loonse Waard

In de periode tot en op 2 september kunnen mensen het boek bestellen/kopen voor €11,00 en daarna is het te koop voor €12,50. Inschrijven/bestellen kan bij Ries van Haren. De bestelde exemplaren zijn op 2 september af te halen in het dorpshuis tegen contante betaling van €11,00. Na 2 september zijn voor die datum bestelde boeken bij bovengenoemde op te halen tegen contante betaling van €11,00. Als mensen na 2 september boeken bestellen/kopen dan kosten die €12,50.

Contact: Ries van Haren, Houtsestraat 15 6613 AC BALGOY
Tel.: 024 – 6412998 en e-mail: ger-riesvanharen@planet.nl