Het is al weer een tijd geleden dat er een bericht verscheen op deze blog. De intelligente lockdown ten gevolge van de corona-pandemie veranderde niet alleen op ons werk (thuiswerken) veel, maar ook ons hele sociale leven met familie en verenigingen werd helemaal anders. Hoe het verder zal gaan is afwachten, want het aantal besmettingen neemt momenteel weer toe.

Toch was er genoeg te vertellen. Alleen al het feit dat op donderdagavond 2 juli jl. op de parkeerplaats van dorpshuis ’t Balgoyke leden, ereleden en vrijwilligers van Harmonie Kunst en Vriendschap Balgoy samengekomen waren voor een speciale bijeenkomst ter afsluiting van het jubileum jaar.

Ter gelegenheid van haar 100-jarig bestaan mocht ik als voorzitter uit handen van burgemeester Marijke van Beek een Koninklijke Erepenning in ontvangst nemen. Deze bijzondere eer valt maar weinig verenigingen in ons land ten deel. Maar de verrassing was nog niet compleet. Ook de activiteiten van mijzelf waren in Den Haag blijkbaar niet onopgemerkt gebleven. Na de uitreiking van het ereteken werd ik ook nog toegesproken door de burgemeester en volgde een benoeming tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Ook de websites van de Gelderlander, RN7 en harmonie Kunst en Vriendschap doen verslag.

Een grote verandering die ook in de afgelopen maanden plaatsvond, is dat ik verhuisd ben naar Wijchen. Inderdaad heb ik Balgoy (hopelijk tijdelijk) verlaten en een nieuwe stek gevonden in het Wijchense Kerkeveld. Natuurlijk is Balgoy niet uit het oog verloren en verandert er niets aan mijn verbondenheid met de Balgoyse gemeenschap. Er is niks mis met een andere kijk op Balgoy, vanuit Wijchen Zuid (of Balgoy Noord, ’t is maar net hoe je het bekijkt). De binding met het water blijft en via de Woordsestraat en Rijdtsestraat sta je binnen tien minuten bij de oude toren. Via de Elshof, het brugje over de Balgoyesewetering en boerderij de Gamert kan natuurlijk ook.

Dit waren van oudsher de twee gangbare manieren om van Balgoy naar Wijchen te gaan. Vanaf dat ik in Balgoy ben gaan wonen is aan de andere kant van de Balgoysewetering een nieuwe wijk gebouwd, Kerkeveld. De wijk Kerkeveld bestaat uit verschillende buurten: Diemewei, De Meren, De Flier, De Lingert en De Gamert. De Meren en Diemewei waren in de beginjaren van Kerkeveld de enige buurten.

Later kwam hier de Flier en de Gamert bij. Nog een tijd later vestigde zich ook de buurt de Lingert in Kerkeveld (Bron: Wikipedia).

Ik was wel benieuwd waarom deze buurt de naam “de Lingert” heeft gekregen. Het enige wat ik tot nu toe gevonden heb is een advertentie uit 1907 in de Provinciale Geldersche en Nijmeegse Courant, waarin vermeld wordt dat in cafe Burgers te Lunen onder andere het halfgewas van twee percelen rogge en twee percelen tarwe publiek is verkocht. Het betrof percelen op de Lingert. Dit suggereert dat de Lingert agrarische grond was in deze buurt. Een leuke bijkomstigheid is, dat ik nu net als de Alvernezen, die op Alverna wonen, kan zeggen dat ik op de Lingert woon.

Natuurlijk ben ik nieuwsgierig naar nog meer (historische) informatie over deze mooie rustige nieuwe woonplek en de eventuele verbinding van deze plek met Balgoy. Van boerderij de Gamert aan de westkant van Kerkeveld weten we dat de laatste agrariër die er heeft gewoond (dus voordat oud-raadslid Rob Engels de boerderij kocht in 1995) wortels had in Keent (Tweestromenland, nummer 88 uit 1996). Zijn naam was Lambertus Broeren, zoon van Huub Broeren uit Keent en Pieta Sengers uit Wijchen. Lambertus breidde de Gamert uit van ongeveer 31 tot 42 ha. Dit was met name uitbreiding met gronden die oorspronke­lijk bij het Balgoysch kasteel behoor­den. De gemeente Wijchen betaalde in 1994 ongeveer 6 miljoen gulden voor de Gamert. De grond werd, behalve voor het woonhuis met het bijbehorende erf (ongeveer 2000 m²) gebruikt voor het realiseren van bouwplannen in Kerkeveld.