“Hoe witte gullie dé toch allemoal?” Nou, door onderzoek natuurlijk!

Het Gelders Archief wil een breed publiek interesseren voor z’n collectie, die bestaat uit historische documenten (papier, audiovisueel, digitaal) uit en over Gelderland.

De titel van het tweede bericht van 2021 zijn woorden van Rikie Peters uit een herinnering van 14 januari 2017, vier jaar geleden dus, op haar Facebook tijdslijn. Ze zou wel weer een keertje naar het Gelders Archief willen gaan stelt ze aan het begin van het bericht, maar helaas zal dat voorlopig nog niet kunnen. Corona maakt het bezoeken van het archief in Arnhem onmogelijk. Natuurlijk kun je online best het een en ander aan onderzoek naar de geschiedenis van Balgoy en de Balgoyse mensen doen, maar Rikie heeft gelijk als ze zegt dat een bezoek aan het archief een hele leuke en nuttige ervaring kan zijn. Daarom deelt ze een herinnering op Facebook, waarin zij, zoon Werner en ik een dagje op onderzoek uitgingen.

Zaterdag 14 januari 2017. Net als gisteren was alles toen wit en buiten was het koud. Een mooie dag om het archief in te duiken!

We hadden met ons drieën (Rikie, Werner en ik) afgesproken om wat dingen uit te gaan pluizen. Ik was al eerder geweest en voor Rikie en Werner was het een eerste kennismaking. Tijdens een van de werkavonden van Pagus Balgoye was besproken dat wie wilden een keer mee konden gaan naar een archief.

Oude (kadastrale) kaarten kijken, altijd leuk!
De oude plattegrond van waar het kasteel ooit gestaan heeft. Tegenwoordig weinig van over, de Balgoyseweg loopt tegenwoordig door het midden van wat deze kaart laat zien.
Het veerstraatje, nu Loswalpad. Daar is Rikie geboren bij dat huisje aan de dijk. Afgebrand in 1950. “De vuurzee van Balgoy” stond in de krant.

Rikie vond en vindt het nog steeds geweldig om oude kaarten en documenten op te zoeken. In de foto hierboven is ze gedigitaliseerde oude stukken aan het doorzoeken over onze dorpshistorie.

Je kunt de stukken en kaarten die nog niet gedigitaliseerd zijn zelf digitaliseren. Stukken uit het archief die jarenlang door niemand meer ingekeken zijn. De foto’s van ons bezoek zijn gemaakt door Werner, dus staat die niet overal op, maar ook hij had het erg naar zijn zin.

Nieuwe stukken opvragen en het kadaster raadplegen, de tijd vliegt voorbij! Voor je er erg in hebt is het alweer tijd om te gaan. Een stukje wijzer gaan we op weg naar huis. Er is nog GIGANTISCH VEEL uit te zoeken over ons mooie dorpje. We kunnen vooruit!