Herinner mij, maar niet in sombere dagen
Herinner mij, zoals we elkaar in mooie tijden zagen
Herinner mij, in de stralende zon
Herinner mij, toen ik alles nog kon

Donderdag 7 november jongstleden kreeg ik het droeve bericht dat Jan van Beuningen is overleden.

Jan was een trouw en fanatiek lid van harmonie Kunst en Vriendschap, die met zijn kwaliteiten jarenlang een visitekaartje was voor harmonie en drumband. Met zijn 73 jaar was Jan een van de oudere leden. Samen met de andere leden van de harmonie en ook alleen, maar dan wel in het KeV uniform, liet hij zien dat de muziekvereniging de naam Kunst en Vriendschap met ere draagt en dat de leden doen wat in de statuten staat, namelijk “Zo goed mogelijk bijdragen aan het gemeenschapsleven te Balgoy, in de gemeente en omgeving door de bevordering van de beoefening van instrumentele muziek”.

Jan was lid van Kunst en Vriendschap sinds 1961, uitgegroeid tot een vaste kracht en leider van de trompetsectie van de harmonie. Hij verving de dirigent als die niet aanwezig was bij serenades en culturele opluisteringen. Iedereen in de HaFa-wereld, tot in de verre omgeving wist wie Jan van Beuningen was. Hij werd altijd gevraagd voor het taptoe-signaal, vanuit het dakraam van toenmalig bakkerij van Dorst op de Markt in Wijchen.

Hij werd gevraagd voor de Last Post bij dodenherdenking en de herdenking van Market Garden in Wijchen. Behalve de harmonie had Jan nog een passie, de hofkapel. Als kapelmeister, in de voetsporen van vader Thé van Beuningen senior, is Jan jarenlang het gezicht geweest van de Ruisende Knotwilgen. Het was ook Jan die na afloop van bijna ieder concert, zijn trompet weer uit zijn koffer haalde om, samen met een aantal andere leden, al dweilend, de avond nog eens extra muzikaal af te sluiten.

De laatste jaren zijn voor Jan niet gemakkelijk geweest, vanwege zijn gezondheid. Zijn gezin, de verbouwing en zeker ook de harmonie hielden hem op de been. Als Jan maar half kon, zat hij weer op zijn stoel achter de lessenaar op de repetitie of was hij van de partij bij een concert. Ondenkbaar dat hij er niet meer zal zijn op die repetitieavonden. Ondenkbaar dat hij er niet meer zal zijn tijdens alle concerten en andere activiteiten. Jan is onlosmakelijk verbonden met harmonie en drumband, met de vereniging. Ze zullen zijn kennis en ervaring moeten missen. Ze missen die nu al. 

Mooier en meer herkenbaar kan Jan’s verbondenheid met muziek niet duidelijk worden gemaakt dan met de trompet, zijn eigen trompet, die op de rouwkaart staat. Muziek en muziekvereniging vervlochten met leven, gezin en familie van Jan. Opgegroeid met muziek, van vader op zoon, van generatie op generatie is en wordt nog steeds het KeV-gevoel doorgegeven binnen de familie van Beuningen. Jan, jouw liefde voor de muziek klinkt nu door in de instrumenten van Patricia, Silke en Jelle.

Jan werd onderscheiden vanwege zijn bijdrage, niet alleen aan de harmonie, maar aan de hele Balgoyse en Wijchense gemeenschap. Trots was Jan op zijn koninklijke onderscheiding, die hij in 2008 ontving tijdens de taptoe en misschien nog wel meer trots was hij op de KeV-speld als lid van verdienste van Kunst en Vriendschap, die hij opgespeld kreeg in 2004. Wat is de vereniging ook blij dat ze donderdag 31 oktober, een week voor zijn overlijden, Jan thuis in zijn vertrouwde eigen omgeving, nog erelid heeft mogen maken. Het was een bijzondere en emotionele gebeurtenis, die de vereniging zal blijven koesteren.

Jan van Beuningen zal herinnert blijven als een warme gezellige Balgoyse mens, een gedreven en fanatieke muzikant en verenigingsman, voor wie niets te veel was en die altijd voor iedereen klaar stond.