Op Allerzielen, elk jaar op 2 november, herdenken we de mensen die er niet meer zijn: een naaste, een vriend of vriendin, een dorpsgenoot… In Balgoy deden we dat op zondag 31 oktober in een Allerzielen herdenkingsviering, waarin Gerrie Valks, pastor Hennie Witsiers en ik voorgingen, en onze speciale aandacht ging uit naar de overledenen van de afgelopen twee jaren (vorig jaar kon de allerzielenviering vanwege corona niet plaatsvinden). Wij noemden hun namen en vroegen nabestaanden, wanneer zij dat wilden om een kaars aan te komen steken voor hun dierbaren. We staken ook een kaars aan voor de andere overledenen uit Balgoy en tevens was deze kaars ter nagedachtenis aan allen die ons in de dood zijn voorgegaan, dichtbij maar ook ver weg.

Herinneren wordt een actief werkwoord als het ons lukt, onze herinneringen levend te houden. “Herinneren” wordt dan “Herdenken”. “Herdenken” is: gaande houden, niet verloren laten gaan. Een herinneringsprentje met op de achterkant de namen van de overledenen werd uitgedeeld en de overledenen van de afgelopen twee jaren werden herinnerd en genoemd.

Geboren op 24 januari 1935. In gedachten zien we hem nog op zijn fiets stappen. Zijn pet op zijn hoofd, de zon op zijn gezicht, altijd richting de dijk of de Loonse Waard, op weg naar de koeien. Onderweg genieten van alles wat groeit en leeft. Ben Schamp, een boer in hart en nieren en een mensenmens. Ben is 84 jaar geworden. Het is goed zo

“Ik heb gelukkig geleefd
Liep niet te vaak uit de maat.
Ik volgde een kromme straat
Mijn geloof in God en de mensen was altijd groot
Het maakte me niet bang voor de dood.”
Dit zijn de eigen woorden van Ries van Haren, geboren op 26 juni 1938. Ries was boer, dorpsdichter en verhalenverteller over de Balgoyse en Keentse geschiedenis. Hij werd 81 jaar.

Jan van Beuningen zullen we blijven herinneren als een warme, gezellige Balgoyse mens. Een gedreven en fanatieke bouwvakker, verenigingsman en trompettist. De liefde voor muziek klinkt nog steeds door in de instrumenten van zijn kinderen en kleinkinderen. Helaas heeft hij niet lang van zijn laatste bouwproject kunnen genieten. Jan overleed op 73-jarige leeftijd op 7 november 2019. “Je leven was een mooie melodie, beleefd in goede harmonie”, stond op het bidprentje.

Haar leven dat in het teken stond van hart werken en zorgzaamheid begon op 18 december 1924 in Sambeek. Corrie Arts-Hafmans had niet alleen een sterk lichaam, ze begreep boven alles wat belangrijk was in het leven. Er voor elkaar zijn. De positieve kant zien van mensen en het leven omarmen. Ook na het overlijden van Rudolf vond ze de mogelijkheden om iets van het leven te maken tot haar overlijden op december 2019.

Bij alles wat hij deed stond gezelligheid centraal waarbij tijd geen rol speelde. Hij was betrokken bij wat er in het dorp gebeurde en gaf indien nodig zijn uitgesproken mening. Naast tuinieren was zingen zijn grootste hobby. Thijs van Haren wilde geen groots afscheid maar tijdens zijn uitvaart kreeg hij toch een staande ovatie. “Veel heeft hij overwonnen, maar dit was zelfs hem te machtig.” Thijs overleed op 4 december 2019.

Op tweede Kerstdag 2019 overleed Piet Janssen in de leeftijd van 91 jaren. Rustig en bescheiden, nooit op de voorgrond wel altijd attent. Hij genoot van de kleine dingen in het leven, een bloem in de tuin of een pony in de wei. En volgens zijn eigen woorden: “We moeten ons geluk niet baseren op de mening van anderen, wanneer we het kunnen vinden in ons eigen hart.”

Feyenoord fan in hart en nieren, Theo Willems. Het hele sociale leven van Theo speelde zich af in Balgoy, daar voelde hij zich thuis. Hij was goudeerlijk, recht door zee, zonder poespas en altijd bereidt te helpen. Vaak te vinden op de velden van Diosa. We kennen hem ook van zijn kamer vullende kerststal thuis en de kerststal in de kerk. Hij overleed in de nacht van 4 februari 2020; zijn laatste boodschap aan de mensen in Balgoy was: “Allemaal genieten met de carnavalsdagen, jong en oud. Groetjes van Theo uit de Veldsestraat.”

Hij werd op handen gedragen door Gon, door de kinderen, door de kleinkinderen en door familie, vrienden en bekenden. Op handen gedragen vanwege zijn goede zorg, betrokkenheid, verwennerij en gezelligheid. Piet Sengers stond midden in de wereld en kon genieten van gesprekken met diepgang. De dood van Gon in 2018 verstomde zijn typerende schaterlach. Gelukkig kon hij het laatste half jaar weer wat meer genieten. Piet overleed op 27 februari 2020.

5 Maanden na het overlijden van Ries overleed Ger van Haren-de Kleijn op 26 maart 2020. Een lieve warme zorgzame en betrokken vrouw. Een grote steun en toeverlaat voor haar gezin maar ook voor anderen, ze had oog voor de zwakkeren in onze samenleving. Ze gaf veel, maar vond het moeilijk om waardering of complimentjes te ontvangen. Ze had een passie voor bloemen en planten en had oog voor detail. Op de dag van haar uitvaart branden er vele kaarsjes in Balgoy.

Een grote mond maar een hartje van goud, dat was Maat van Haren. Een bijzondere Balgoyse mens, altijd aanwezig, in het bezit van een gigantische balpennenverzameling en een opmerkelijk geheugen voor datums. Een zorgbroer voor familie en buurt, ze waren trots op hem. Hij was met weinig tevreden. De laatste jaren van zijn leven woonden hij in Catharinahof waar hij op 3 april 2020 overleed.

Als oudste in een groot gezin was het harde werken hem met de paplepel ingegeven. Recht door zee, een tikkeltje eigenwijs en niets was hem te veel als zijn hulp werd gevraagd. Dat was Jan Jetten. Een zorgzame, lieve man, vader en opa die veel verdriet gekend heeft maar desondanks positief in het leven stond. Hij kon genieten van de kleine en de grote uitstapjes met zijn gezin. Op 9 april 2020 is Jan rustig ingeslapen.

Zijn humor en zijn gezelligheid worden nog steeds gemist. Sterke wil, ijdel, doorzettingsvermogen en creatief, zo stond hij bekend in Balgoy. Wim Stevens. Geboren in Overasselt en later samen met Rose en de kinderen 18 jaar in Grave gewoond. Ze verhuisden naar Balgoy waar Wim lid werd van dames- en herenkoor. 31 Jaar was hij ook hier de sfeermaker. Genoten heeft hij van de kampeervakanties en weekendjes weg met het gezin of de familie. Hij overleed op 1 oktober 2020 op 76-jarige leeftijd.

Een groot fijn gezin, zingen en bloemen; dat waren haar wortels …
Een gezellige familie, het koor en de tuin; dat was haar leven …
Intelligent, uitbundig en open; zo kende men Joke Wintjes-Spaan in Balgoy.
Zorgen en verzorgen; dat was zij ten voeten uit
Actief, positief en kleurrijk; dat was zij heel haar leven. Haar leven wat eindigde op 24 november 2020. Joke is 89 jaar geworden.

Zonder opsmuk en bescheiden
– aan het boerenland verkocht –
leefde zij daar met haar Rinus
digiloos en uitgelogd

Koffiezettend voor visite
in de keuken naast de stal
in het bijzijn van haar Miesje
als miauwend muizenval

Als boerin der oude garde
– amper zeven turven hoog –
voelde zij ten langen leste
dat haar aardse tijd vervloog

Nu zij ons heeft losgelaten
en haar leven is volbracht
rest ons nog een laatste ‘houdoe’
Lieve Betske, rust maar zacht

Mooier dan met dit kenmerkende gedicht, geschreven door Pedro Willems, kunnen wij Bets Giesbers-van der Ven niet neerzetten. Ze overleed op 17 september van dit jaar.

Lust je koffie? Uit deze korte vraag komen een paar mooie karaktereigenschappen van Clasien Holleman-van Berkel naar voren. Zorgzaam en gastvrij. Ze was creatief en een gezelligheidsmens, hield van de kermis en carnaval, genoot van de wandelingen met haar wandelclubje en was lid van de gym club. Maar het liefst was ze thuis bij haar grootste hobby’s; de tuin en de vogeltjes. De laatste twee jaar woonde Clasien in Catharinahof in Grave waar zij na een liefdevolle verzorging overleed op 1 oktober 2021.

Op verzoek van de familie werd dit jaar alleen een kaarsje aangestoken voor Willy Loeffen. Hij zal in de viering van 2022 herdacht worden. Voor Piet Arts en Joke van Uuden – de Wildt uit Alverna werd ook een kaars aangestoken. Zij waren koorleden van het dames- en herenkoor, dat de herdenkingsviering muzikaal opluisterde. Verder was er een trombone solo van Charles van Haren en een slotlied van Mieke van Haren, beide begeleid op piano door Ilja van Luijk. De titel van het slotlied was het bekende “Telkens weer” van Willeke Alberti, maar met een tekst die aangepast was voor de Balgoyse mensen.

Telkens weer (versie Mieke van Haren),
klik voor afspelen van mp3

Telkens weer moest een geliefde gaan
Ja en dan valt het zwaar om alleen te staan
Telkens weer voel je die scherpe pijn
Dat ie er niet meer is bij het samenzijn

refrein
Maar telkens weer denk ik, we moeten door
In dat dorp dat leeft
En liefde geeft
Want met elkaar voel je die warme sfeer
Liefde voor altijd Telkens weer

Telkens weer denk ik de laatste keer
Is het dan nu voorbij maar dan gaan we weer
Telkens weer omdat het nooit geneest
Blijft er die pijn bestaan om wat is geweest

refrein
Maar telkens weer denk ik, we moeten door
In dat dorp dat leeft
En liefde geeft
Want met elkaar voel je die warme sfeer
Liefde voor altijd Telkens weer