Boek

Een Brabander in Gelderland

Een reactie plaatsen
IMG_2584

Als je over de dijk kijkt op de kop van de Hoeveweg in Balgoy zie je Brabant aan de andere kant van de Maas.

IMG_2580

Brabant achter de dijk vanuit het dakraam

Het is als rasechte Brabander niet moeilijk om je een echte Brabander te voelen. Dat gevoel blijft ook als je levenslot je in Gelderland heeft laten terechtkomen. Het zit in je. Hoewel ik vanuit het bovenraam van mijn Balgoyse woonhuis uitkijk op de dijk en het Brabantse land nog kan zien, woon ik in Gelderland. En ik ben daar heel tevreden mee, want ik voel me zeker ook Balgoyse mens. In het Wijchense kerkdorp voel ik me thuis en ben ik meer dan gelukkig.

 

veer Balgoy Keent

Veer tussen Balgoy en Keent in de periode 1945 – 1952

En ik ben niet de enige met Brabantse wortels in Balgoy. “Echte” Balgoyse mensen zoals de Hammes of mijn schoonfamilie hebben hun wortels in het Brabantse land. Is ook niet gek, want van oudsher liggen daar de contacten. Ten noorden van Balgoy lag het moeras, een oude bedding van de meanderende Maas. Wilde je toch die kant op, dan moest je nog tol betalen ook. Nee, het was de meeste tijd van het jaar veel gemakkelijker om met een bootje de Maas over te steken.

Misschien is dat ook wel de reden dat we ons meer verbonden voelen met Brabant dan met Gelderland en dat we een dialect hebben met Brabantse invloeden. “Dat kan verkeren….”, om met onze Brabantse burgemeester te spreken, die in een recente tweet tot dezelfde conclusie kwam. En hij hoorde het zelfs terug in het Wijchens, dat volgens hem ook sterke Brabantse invloeden heeft. Ik denk wel dat ik snap wat Hans bedoeld; in Balgoy hoor ik die Brabantse invloeden zeker terug in het taalgebruik.

Wellicht zijn er nog wel meer redenen waarom de mensen in het Rivierengebied zich verbonden weten en voelen; en ik bedoel met Rivierengebied ook de Brabantse maaskant. De mensen leven er met en van de rivieren Maas en Waal. Een Gelders rivierengebied is er zeker ook. Tot het einde van de achttiende eeuw bestond Gelderland uit drie deelstaten: het kwartier van Zutphen, het kwartier van Arnhem en het kwartier van Nijmegen. Deze deelstaten zijn na de Franse revolutie opgeheven, maar zijn in 2018 nog altijd duidelijk te herkennen. Het kwartier van Nijmegen noemen we tegenwoordig het Rivierengebied en onderscheid zich duidelijk van de rest van Gelderland. Het kwartier van Arnhem is gelijk aan de Veluwe en het kwartier van Zutphen bestaat uit de Achterhoek en de Liemers. Er is dus misschien wel niet één Gelderland, of één Gelders gevoel?

Gelukkig komt er een nieuw boek over de geschiedenis van Gelderland las ik in de Gelderlander en in VOX. Hoogleraar Gelderse geschiedenis Dolly Verhoeven gaat het maken. ,,Bijna alle provincies hebben hun geschiedkundige werken in de afgelopen jaren vernieuwd, Gelderland nog niet.” In dat nieuwe boek zal zeker aandacht zijn voor de Gelderse identiteit. Met vragen als: “Hoe keken Gelderlanders naar zichzelf? Hoe keken anderen naar Gelderland? Zagen ze zichzelf als Geldersen en hoe veranderde dat? Welke eigenschappen kenden ze zichzelf toe? En hoe kijken buitenstaanders ernaar?” zal er in het boek naast feitelijke informatie ook aandacht zijn voor het Gelderse gevoel. De realisatie van zo’n boek zal nog wel vier tot vijf jaar kosten, is de inschatting van Dolly Verhoeven. Ze wil ook lokale, historische verenigingen bij het maken van het boek betrekken. Om mee te denken, of te reageren op teksten. Zo wordt de inhoud van het boek breder gedragen door een veel breder deel van de historische wereld dan alleen de academische. We gaan hier zeker meer van horen.

Een natte tabakspruim in plaats van een pepermuntje

2 reacties

Een foto van een plekje dat iedere Geffenaar kent (Bron: BHIC)

Wat doe je in je vakantie, behalve genieten van het mooie weer op Noord-Beveland aan het mooiste strand van Nederland? Op het strand kun je niet anders dan een luisterboek “lezen”, maar ’s avonds dan heb je lekker tijd voor het schrijven van een blog of bijvoorbeeld het lezen van verhalen op de BHIC website.

Henk Buijks vertelde daar al weer een paar jaar geleden, op 28 februari 2011, over een plekje dat iedere Geffenaar kent. Ik herkende de plek ook meteen: de kruidenierswinkel, met ook groente en zuidvruchten, van mijn opa en oma in de Kloosterstraat. Een mooie herinnering uit mijn jeugd, met de gezellige keukentafel meteen achter de kleine winkel, waar altijd gebuurt werd, waar over van alles en nog wat gesproken werd. Waar ik als kleine jongen elke keer weer voor de gek gehouden werd door opa die vroeg of ik een pepermuntje lustte en dan als ik mijn hand ophield, een natte tabakspruim kreeg. Ik snap nu nog niet dat ik er elke keer intrapte en hoor opa nog steeds lachen.

Samen met mijn peettante Corry van Esch -van Erp op de foto begin jaren zestig

Ook herinner ik me mijn peettante, tante Corry, die bijna altijd links achter de korte kant van de tafel zat en aan de lange kant zat dan oma. Opa zat naast de kachel in de buurt van de kolenkit die gebruikt werd voor de pruimtabak. Terwijl ik dit schrijf zie ik het beeld weer voor me. Als de deurbel van de winkel rinkelde, stond altijd oma op om te gaan helpen. Trouwens, diezelfde tante Corry was de eerste die reageerde op de vraag van Henk Buijks wie meer wist over de foto van het winkeltje. Haar reactie: “Het te slopen pand: kruideniers- en groentenwinkel van mijn ouders Piet van Erp en Lena van Tuyl, waar zij 40 jaar hebben gewoond. Buren links: waarschijnlijk vd Doelen. Buren rechts: Leida Steenbergen. Zij verkochten voornamenlijk snoep en tabak in hun winkel.” Daarna volgen nog meer reacties met waardevolle informatie over mijn opa en oma en hun buren. De laatste reacties heeft mijn peettante niet meer kunnen lezen, want ruim een jaar na haar eigen reactie op 15 juli 2012 overleed zij op 74-jarige leeftijd.

de03^011

Tante Corry en mijn oma op weg naar de kerk met de dorpspomp op de achtergrond

Cornelis van Erp en Johanna Hermes

Tante Corry, Cornelia Maria, is vernoemd naar haar opa, Cornelis van Erp, die leefde van 1852 tot 1931 en getrouwd was met Johanna Hermes. Hiermee wordt meteen een antwoord gegeven op de vraag van Henk Buijks of toevallig bekend was waaraan mijn opa zijn bijnaam te danken heeft, Piet de Corry. Piet van Cornelis dus! Ik ben dus Piet van Jan van Piet de Corry. Een uitgebreide beschrijving van de stamboom vind je in het boek “Wilhelmus van Erp, Tweede burgemeester van Geffen en eigenaar van molen de Vlijt” van Arnout en Willie van Erp, respectievelijk een neef en broer van mij.

 

Wat zeker nog de moeite van het vermelden waard is, is dat ook aan huis werd verkocht, eerst nog met paard en wagen en later gemotoriseerd. Nadat opa was gestopt met de winkel zijn ome Frans en ome Toon nog lang doorgegaan met verkoop aan huis. In de winkel gingen verhalen uit het dorp over de toonbank en in de keuken en ’s zomers voor de winkel werd veel gebuurt. Ome Harrie en ome Kees werkten bij “de Post” en mijn vader Jan de Corry, ome Frans en ome Albert waren duivenmelkers. De Corries zijn een hechte familie, met een lange traditie van verhalen vertellen over de Geffense mensen en hun gebruiken. Ik probeer die traditie als Balgoyse mens en Geffenaar in ere te houden.

 

Wilhelmus van Erp - Tweede burgemeester van Geffen en eigenaar van molen de Vlijt

Piet de Corry en Lena van Tuijl, mijn opa en oma, op het bankje voor de winkel

Wandelroute Balgoy bij gelegenheid van OMD 2017

Een reactie plaatsen

Op 3 september werd een nieuw Balgoys boek gepresenteerd met als titel “Boeren, burgers en buitenlui – verhalen over Balgoy en de Balgoyse minse”. De titel van het boek is een verwijzing naar het thema van Open Monumenten Dag 2017: “Boeren, burgers en buitenlui”. De korte verhalen in het boek hebben betrekking op de leefbaarheid van de kleine leefgemeenschap Balgoy en zijn voorbeelden voor zowel geboren en getogen Balgoyenaren als voor nieuwe inwoners. Het verbindt de Balgoyse en Keentse mensen met het landschap, werk, culturele leven en de bebouwing.

Behalve de boekpresentatie was er ook een kleine expositie die aansloot bij het OMD-thema en bij de inhoud van het boek. Deze keer was die expositie maar deels in de Oude Toren en verder in de vorm van een korte wandelroute van ca. 4 km die je op eigen gelegenheid kon lopen met op een aantal plaatsen uitleg over de plek waar je dan bent. Start- en eindpunt van de wandeling was bij de Oude Toren.

Handout bij expo
De routebeschrijving als pdf-bestand downloaden 

Zoals op het plaatje hierboven is te zien, is de wandelroute ingetekend op de kaart van de “Balgoyse ommetjes”. Deze kaart is ook te raadplegen bij de kerk aan de Boomsestraat. Hoewel de borden met uitleg alleen op 3 en 10 september geplaatst waren, is het wellicht toch de moeite waard om de wandeling te maken. Hier vindt u de uitleg die op de borden te lezen was en de wandelroute kun je ook bekijken via Google Maps. Zelf wandelen met deze informatie is natuurlijk nog leuker.

Start- en eindpunt van de wandeling is bij de Oude Toren.

  1. Eerste uitlegpunt is in de Torenstraat ter hoogte van de driesprong met de Herreweg. Hier woont en werkt de familie Jans. Het boeren zit ze in de genen (Boeren, burgers en buitenlui, Verhalen over Balgoy en de Balgoyse minse, blz. 79).
    df85a-afbeelding1
  2. Een stukje verderop op de hoek met de Hoeveweg staat het oude verenigingsgebouw. Dit was lang de plek waar harmonie Kunst en Vriendschap wekelijks repeteerde (Boeren, burgers en buitenlui, Verhalen over Balgoy en de Balgoyse minse, blz. 97).
    6
  3. Tegenover het oude verenigingsgebouw staat de “nieuwe” kerk. Deze kerk uit 1914 verving de kerk waarvan de oude toren nog resteert en waar de wandeling begon. De geschiedenis van de kerk in Balgoy en Keent voor zover nu bekend begint in de elfde eeuw (Boeren, burgers en buitenlui, Verhalen over Balgoy en de Balgoyse minse, blz. 43).
    1
  4. Ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan werd in 2014 bij de kerk een Mariakapel gebouwd (Boeren, burgers en buitenlui, Verhalen over Balgoy en de Balgoyse minse, blz. 47).

    Feestelijke inzegening van de Mariakapel in Balgoy
  5. Een stuk verderop in de Hoeveweg richting Maas stond tot halverwege de jaren zestig de lagere school. Nu is er alleen nog weiland.
    Afbeelding1
    De reden van het bouwen van deze school, wanneer en waarom op die plek, toentertijd halverwege de Hoeveweg (of Molenweg), is niet helemaal duidelijk. Een voor de hand liggende reden dat deze locatie gekozen werd is omdat ook de kinderen uit Keent naar die school gingen. Op de website van “huis van de Nijmeegse geschiedenis”  wordt 1914 genoemd als begin. In 1964 werd de school gesloten en niet lang daarna afgebroken. De kinderen gingen naar de nieuwe Roncallischool aan de Boomsestraat (Boeren, burgers en buitenlui, Verhalen over Balgoy en de Balgoyse minse, blz. 107).faa4d-screenshot
  6. Boven aan de dijk aangekomen hebt u een schitterend uitzicht over de Maas, die zo verweven is met de geschiedenis van Balgoy en Keent. De veerpontsteen die er als monumentje ligt is nog het bewijs van het veerpont dat Balgoy en Keent verbond in de eerste jaren na de maaskanalisatie (Boeren, burgers en buitenlui, Verhalen over Balgoy en de Balgoyse minse, blz. 49).
    Een veerpont tussen Balgoy en Keent 1938 - 1952
  7. Wandelend over de dijk en genietend van het prachtige landschap bereikt u de Herreweg. Vanaf dat punt hebt u een mooi uitzicht over de Loonsewaard, in vergeten stukje Brabant bij Balgoy.
    2
    De scheiding van Balgoy en Keent bijna driekwart eeuw geleden is vaker onderwerp van gesprek. Maar dat de Maaskanalisatie van destijds ook een stuk Brabant naar Gelderland overhevelde, is minder bekend. De Loonsche Uiterwaarden, vandaag de dag beter bekend als de Loonse Waard, werden door het rechttrekken van de Maas voorgoed gescheiden van Neerloon, het dorpje dat dit gebied zijn naam gaf.
    Uiteindelijk werd de Loonse Waard aangewezen als ontzandings- én recreatiegebied. Er kwamen twee jachthavens en de plaatselijke jeugd maakte aan een van de zandgaten zijn eigen Balgoy Beach (Boeren, burgers en buitenlui, Verhalen over Balgoy en de Balgoyse minse, blz. 103).
  8. Via Herreweg en Korte Herreweg komt u in het oudste deel van Balgoy: de Holdse Hoek (“Den Holdschen Hoek”). Daarna gaat de route via de Houtsestraat weer terug naar de oude toren, waar de wandeling begon (Boeren, burgers en buitenlui, Verhalen over Balgoy en de Balgoyse minse, blz. 53).

Meer informatie over de geschiedenis van Balgoy en Keent vindt u op de website van de Heemkundekring Pagus Balgoye.

Waarom een boek over Balgoyse minse?

Een reactie plaatsen
2002_011 (1)

Alle Balgoyse mensen: Millenniumfoto 1999 (Bron: Ber van Haren)

Op 3 september komt mijn boek “Boeren, burgers en buitenlui – Verhalen over Balgoy en de Balgoyse minse” beschikbaar. Het is een boek over, voor en opgedragen aan Balgoyse mensen. Daarmee is trouwens het boek niet minder interessant voor al die andere boeren, burgers en buitenlui! Waarom een nieuw boek?

Balgoy heeft samen met Keent al een lange geschiedenis achter de rug. Ooit een Heerlijkheid, lange tijd een eigenstandige gemeente, in 1924 samengegaan met de gemeente Overasselt en na een referendum in 1977 een meerderheid van de Balgoyse mensen die zich uitsprak voor aansluiting bij de gemeente Wijchen, wat in 1980 ook gebeurde. En dan was er ook nog de maaskanalisatie die in 1939 Balgoy en Keent van elkaar splitste, waardoor Keent in 1958 definitief naar de gemeente Ravenstein overging en later gemeente Oss werd. Een operatie met ongekende impact voor de kleine leefgemeenschap. De specifieke ligging van de dorpen Balgoy en Keent, ingesloten tussen de rivier de Maas in het zuiden en een moeras (gevolg van de meandering van diezelfde Maas) in het noorden, maakte en maakt dat de Balgoyse en Keentse mensen een herkenbaar karakter hadden en nog steeds hebben, met een mengeling van de Brabantse gemoedelijkheid en Gelderse nuchterheid. Die mengeling maakt ze behoorlijk eigenzinnig, maar ook gezellig en tolerant; geeft ze een duidelijke eigen identiteit. Natuurlijk kregen die Balgoyse mensen ook nog eens te maken met oorlog en natuurrampen, zoals de dijkdoorbraak in 1926.

9c45b-omd-logo-met-bgl-sidebarDe titel van het nieuwe boek is een verwijzing naar het thema van Open Monumenten Dag 2017: “Boeren, burgers en buitenlui”. Net als met het OMD-thema, ligt de nadruk van het boek ook sterk op mensen en hun onderlinge economische en culturele relaties. De korte verhalen hebben betrekking op de leefbaarheid van de kleine leefgemeenschap Balgoy en zijn voorbeelden voor zowel de geboren en getogen Balgoyenaren als voor nieuwe inwoners. Het verbindt de Balgoyse en Keentse mensen met het landschap, werk, culturele leven en de bebouwing.

In 2000 werd “Pagus Balgoye” opgericht. “Pagus Balgoye” is de heemkundekring van Balgoy en Keent en kent een twintigtal actieve leden. Samen willen die de belangstelling voor de kennis van eigen omgeving, volk, gebruiken bevorderen en heemkundig waardevolle overblijfselen conserveren en bewaren.

5c15e-photo5001123

Mijn opa Piet “de Corrie”en zijn echtgenote Lena van Tuijl

Dat ikzelf daar graag deel van wil uitmaken is niet verwonderlijk als je mijn achtergrond kent. Afkomstig uit het Brabantse dorp Geffen en vernoemd naar mijn opa, de plaatselijke kruidenier, Piet van Erp, is de interesse voor de plaatselijke geschiedenis en zijn mensen niet raar. Die interesse is met de paplepel ingegeven door de generaties voor mij. Ik ben opgegroeid en opgevoed met buurten en verhalen vertellen. Mijn opa Piet van Erp, Piet “de Corrie” (zoon van Cornelis van Erp) had een kruidenierswinkeltje midden in Geffen, in de Kloosterstraat. Nadat opa was gestopt met de winkel, zijn ome Frans en ome Toon nog lang doorgegaan met verkoop aan huis en ik mocht vaak meegaan. In de winkel gingen verhalen uit het dorp over de toonbank en voor de winkel werd veel gebuurt. Ome Harrie en ome Kees werkten bij “de Post” en mijn vader, ome Frans en ome Albert waren duivenmelkers. De “Corries” zijn een hechte familie met een lange traditie van verhalen vertellen over de Geffense mensen en hun gebruiken. Wie de familie kent, wie mij kent, weet ook dat ze nooit als eerste naar huis gaan als ze aan het buurten slaan.

Wim Verhoeven 2000

Wim Verhoeven

Het was dan ook geen straf om kennis te maken met de verhalen van en over de typische Balgoyse mensen met namen als Hammen, Jans, Stevens, de Bruijn, Berben, Dinnissen, Arts, Willems en van Haren. De boeken van Wim Verhoeven en later Ries van Haren hebben mijn interesse voor de Balgoyse geschiedenis mee bepaald. De boeken van Wim Verhoeven bevatten veel relevante informatie en foto’s en zijn bovendien doorspekt van anekdotes en Balgoyse overlevering, waardoor ze heel prettig lezen.

Ries van Haren

Ries van Haren

Naast Wim Verhoeven heeft ook Ries van Haren zijn sporen verdiend met zijn visie in verhaal en dichtvorm op met name het Balgoyse en Keentse agrarische leven. Ries schrijft op zijn eigen Balgoyse wijze gedichten en verhalen met veel nostalgie en zeker ook maatschappelijke betrokkenheid. Heel veel overlevering van Balgoyse mensen zijn door Wim en Ries op papier gezet.

We moeten nooit ophouden met deze overlevering! Het verbindt de mensen in het dorp en bevordert daardoor de leefbaarheid en sociale cohesie. Dit boek is een poging om een bijdrage te leveren aan die overlevering. Een nieuwe tijd kent nieuwe vormen en ik heb de afgelopen jaren geprobeerd om middels website van Pagus Balgoye, facebook, QR-codes en een weblog een stukje verhaal van het Balgoy toen en nu te vertellen. Wel op mijn manier, met veel feitelijke informatie uit documenten die in archieven zijn bewaard gebleven. Een deel van die informatie kunt u terugvinden in het nieuwe boek.
Lees, leer en geniet ervan!

 

Nieuw boek met verhalen over Balgoy en de Balgoyse minse

1 reactie
Een nieuw Balgoys boek, mijn schrijversdebuut. De titel is “Boeren, burgers en buitenlui – verhalen over Balgoy en de Balgoyse minse”. De titel van het boek is een verwijzing naar het thema van Open Monumenten Dag 2017: “Boeren, burgers en buitenlui”. Net als met het OMD-thema, ligt de nadruk van het boek ook sterk op mensen en hun onderlinge economische en culturele relaties. De korte verhalen hebben betrekking op de leefbaarheid van de kleine leefgemeenschap Balgoy en zijn voorbeelden voor zowel de geboren en getogen Balgoyenaren als voor nieuwe inwoners. Het verbindt de Balgoyse en Keentse mensen met het landschap, werk, culturele leven en de bebouwing.
kaft
Als je in Balgoy gaat wonen en wilt meer te weten komen over de Balgoyse geschiedenis, dan krijg je al snel het advies om eens een boek van Wim Verhoeven of Ries van Haren te lezen. Die boeken hebben ook mede mijn interesse voor de Balgoyse geschiedenis gewekt. De boeken van Wim Verhoeven bevatten veel relevante informatie en foto’s en zijn bovendien doorspekt van anekdotes en Balgoyse overlevering, waardoor ze heel prettig lezen. Naast Wim Verhoeven heeft ook Ries van Haren zijn sporen verdiend met zijn visie in verhaal en dichtvorm op met name het Balgoyse en Keentse agrarische leven. Ries schrijft op zijn eigen Balgoyse wijze gedichten en verhalen met veel nostalgie en zeker ook maatschappelijke betrokkenheid. Heel veel overlevering van Balgoyse mensen is door Wim en Ries op papier gezet.
Drie generaties Jans in Balgoy
We moeten nooit ophouden met deze overlevering! Het verbindt de mensen in het dorp en bevordert daardoor de leefbaarheid en sociale cohesie. Het nieuwe boek is een bescheiden poging om mijn bijdrage te leveren aan die overlevering. Een nieuwe tijd kent nieuwe vormen en ik heb de afgelopen jaren geprobeerd om middels website van Pagus Balgoye, facebook, QR-codes en deze weblog een stukje verhaal van het Balgoy toen en nu te vertellen. Wel op mijn manier, met veel feitelijke informatie uit documenten die in archieven zijn bewaard gebleven. Een deel van die informatie is terug te vinden in het nieuwe boek, bijvoorbeeld het verhaal over de familie Jans. Generaties terug al boer in Mill en via Escharen in Balgoy terecht gekomen. Of hoe “de Valken” aan het begin van de 20e eeuw in Balgoy kwamen wonen. Ook verhalen over kasteel, maaskanalisatie, veerpont, school aan de Hoeveweg en dorpshuis zijn gebundeld in het 124 pagina’s tellende boek.
School aan de Hoeveweg
Interesse in het boek?
De boekpresentatie is:

zondag 3 september bij de Oude Toren

van 11.00 – 16.00 uur

Programma:
11.00 uur Opening expositie
13.30 uur Boekpresentatie en uitreiking eerste exemplaren
13.45 uur Boekverkoop
16.00 uur Sluiting
Harmonie Kunst en Vriendschap zal de activiteiten muzikaal opluisteren

 

In de periode tot en op 3 september kunnen mensen het boek bestellen/kopen voor €12,50 en daarna is het te koop voor €15,00. Inschrijven/bestellen kan bij de secretaris en de penningmeester van Pagus Balgoye en bij mij en de bestelde exemplaren zijn op 3 september af te halen bij de Oude Toren tegen contante betaling van €12,50.  Na 3 september zijn voor die datum bestelde boeken bij bovengenoemde mensen op te halen tegen contante betaling van €12,50. Als mensen na 3 september boeken bestellen/kopen (of boeken die dan worden aangeboden bij activiteiten van Pagus Balgoye), dan kosten die €15,00.

Zondag 3 september is het in Balgoy Open Monumenten Dag. Dit is een week eerder dan in de rest van Nederland, maar in het weekend van 9 en 10 september is het Balgoyse kermis. Behalve de boekpresentatie zal er in de Oude Toren ook een expositie zijn die aansluit bij het OMD thema en bij de inhoud van het boek. Harmonie Kunst en Vriendschap zal de activiteiten bij de Oude Toren muzikaal komen opluisteren.

Zoals hierboven al gezegd is het thema voor Open Monumentendag 2017: ‘Boeren, burgers en buitenlui’. De nadruk ligt hiermee sterk op mensen en op hun onderlinge economische en culturele relaties. Het thema verbindt stadsbewoners, plattelandsbewoners en mensen met een rondtrekkend bestaan, en het verbindt uiteenlopende historische perioden met het heden.
‘Boeren, burgers en buitenlui’, dat was van oudsher de uitroep waarmee de stadsomroeper de aandacht van het publiek trok. Met die drie begrippen was in feite iedereen genoemd: de bewoners van stad en land plus rondtrekkende mensen zonder vaste woonplaats. Het thema wijst op hun onderlinge relaties, en dus op voedsel, grondstoffen, handel, vervoer, communicatie, markten, kermissen en volksvermaak. Het is verbonden met talloze gebouwen, monumenten en andere objecten: van boerderijen, melkfabrieken, werkplaatsen, tolhuizen, tuinderscomplexen en molens via markten, waaggebouwen, pakhuizen en winkels tot buitenplaatsen, waterstaatcomplexen en bierbrouwerijen. Het is een thema met talloze aanknopingspunten en een rijk assortiment aan bijzondere monumenten en verhalen die tijdens de Open Monumentendag kunnen worden beleefd en die in Balgoy zijn gebundeld in een nieuw boek.
Boek “Boeren, burgers en buitenlui” bestellen:
secretaris Pagus Balgoye: tel. 024 – 6425560 e-mail: secretaris@pagusbalgoye.nl of info@pagusbalgoye.nl
penningmeester Pagus Balgoye: penningmeester@pagusbalgoye.nl