Pro Ecclesia et Pontifice (Latijn, Voor Kerk en Paus) is een pauselijke onderscheiding voor bewezen diensten aan de Rooms-katholieke Kerk of het rooms-katholieke geloof.

De medaille wordt uitgereikt aan katholieke gelovigen die ten minste 45 jaar oud zijn en zich gedurende ten minste 25 jaar verdienstelijk hebben gemaakt voor het katholieke geloof of de Kerk. Het is het hoogste ereteken dat een leek kan ontvangen van de Paus. De medaille komt in het protocol van het Vaticaan desondanks na de vijf Pauselijke ridderorden. Niet in aanmerking voor deze onderscheiding komen niet-katholieken, personen in loondienst bij een onderdeel van de Rooms-Katholieke Kerk, priesters en diakens.

De onderscheiding kwam voor Marianne als een complete verrassing en werd uitgereikt op het einde van een speciale Mariaviering in de H. Johannes de Doperkerk te Balgoy door Aloys van Velthoven, de eerst-aanspreekbare pastor van de geloofsgemeenschap H. Johannes de Doper binnen parochie de Twaalf Apostelen. Na afloop van de viering werden Marianne en echtgenoot Niek in een koetsje naar huis gereden, waar gelegenheid was om de trotse gedecoreerde te feliciteren.

Marianne is al sinds 1990 betrokken bij de Balgoyse kerk en geloofsgemeenschap. Zij heeft de overgang van eigenstandige parochie, via een pastorale unie met parochie de Hoeksteen in Wijchen, naar fusieparochie de Twaalf Apostelen meegemaakt en zit nu in de contactraad van de H. Johannes de Doper geloofsgemeenschap. Naast haar bestuurlijke activiteiten, heeft ze heel veel tijd en energie gestoken in de begeleiding van communicanten en vormelingen, een activiteit waarvan de meeste mensen binnen en ook buiten onze geloofsgemeenschap haar kennen. Toch denk ik dat een andere activiteit voor Balgoy belangrijker is geweest en mede er toe bijgedragen heeft dat we nog als eigenstandige geloofsgemeenschap functioneren.

In 1993 besluit toenmalig pastoor Arts, die al vanaf 1964 pastoor was van de Balgoyse parochie, te stoppen. Hij is dan nog herstellend van een ernstige val, die hij eind van het jaar daarvoor maakte en waarvoor hij enige tijd opgenomen was in het Canisius Wilhelmina ziekenhuis in Nijmegen. In die periode werd met instemming en actieve medewerking van de pastoor een gebeds- en communiedienstengroep actief, die tijdens de afwezigheid van de pastoor voorgingen in een deel van de weekendvieringen op de zaterdagavond of de zondag. Op de groepsfoto uit 1997 (bron: boek Renovatie 1997 Kerk Balgoy van Wim Verhoeven) staan de mensen die toen actief waren, waaronder Marianne. Bij de start waren daar zeker nog anderen bij betrokken, waaronder Annie van Hal en Hans Matse. De inzet van deze leken in de Balgoyse kerk, met instemming van toenmalig pastoor Arts, hebben er mede zorg voor gedragen dat er in de periode van ziekte van deze pastoor en later nadat hem op 1 augustus 1993 eervol ontslag verleend werd en pastoor Groos, reeds pastoor in Hernen en Niftrik, door de bisschop aangesteld werd om ook Balgoy te gaan bedienen, continuïteit bleef wat betreft de vieringen in het weekend. Een deel van de mensen verzorgden ook al de avondwakes en ook hierbij was Marianne actief. Deze actieve betrokkenheid van Balgoyse mensen toen bij het wel en wee van de geloofsgemeenschap heeft die vitaal gehouden en vormt op dit moment nog steeds een belangrijke basis voor die vitaliteit.