
Pagus Balgoye. Vlnr. Theo Verheijen, Wim Verhoeven en Ries van Haren, drie markante Balgoyse mensen (maart 2001, © Piet van Erp)
In 2012 overleed Wim Verhoeven. Met het overlijden van Wim verloor Balgoy een markant persoon; iemand die met zijn boeken het dorp aan de Maas op de kaart zette in de regio, is te lezen in het In Memoriam dat de Gelderlander publiceert op 27 maart 2012. Wim Verhoeven was inderdaad een markante Balgoyse mens, een mens die het dorp en zijn inwoners een gezicht heeft gegeven. Hij kon fanatiek verhalen schrijven, met veel leuke wetenswaardigheden en anekdotes. Ik schreef er al eerder over in 2013, omdat de toen nieuwe inwoners van Balgoy, Marcel en Saskia Mattheijer, die op de Hoeve in het huis van Wim Verhoeven waren komen wonen na diens overlijden, op de zolder tussen achtergebleven spullen een speciaal vaandel vonden. Marcel en Saskia wonen nog steeds in hetzelfde huis op de Hoeve en gisteren postte Marcel een heel bijzonder bericht op Facebook.

Hij schrijft: Dat Wim Verhoeven een bijzondere man was wist iedereen natuurlijk in het dorp Balgoy, we hebben al veel ‘schatten’ in het huis gevonden, maar wat me vandaag is overkomen MOET ik met jullie delen.
We zijn al jaren het huis aan het verbouwen en sinds enkele dagen bezig met de badkamer. Hier stond aan het voeteneind van het bad altijd een rare punt waarvan we het nut niet wisten. Tot vandaag..

Bij het wegnemen van het bad viel mij een koker op, je kent het wel zo een aluminium koker waar een fles whiskey of iets dergelijks in bewaard wordt. Deze hebben wij geopend en wat we vonden was een tijdcapsule, bewust neergelegd door dhr. WTJ Verhoeven geb. 18-02-1929! In deze capsule een oud paspoort van dhr. Verhoeven, een 5 gulden stuk, rijksdaalder, gulden, kwartje, dubbeltje en een 5 cent stuk. Maar het mooiste, een brief met ‘De Vinder Gegroet!’ met daarin het levensverhaal van ons huis!
Mooi verhaal toch Piet van Erp? Naast de vaandel van een paar jaar terug is dit onze mooiste vondst. De brieven zet ik niet op facebook i.v.m. de vele namen die erin staan.

Na lezen van de brieven, die de geschiedenis van het huis aan de Hoeveweg en zijn bewoners vertelt, besloot ik om de familie Verhoeven te vragen of zij bezwaar zou hebben tegen plaatsen van de brief “De vinder gegroet!”. Met hun instemming volgt hier de inhoud van de brief:
De vinder gegroet!
Dit huis. Is gebouwd in 1914, in eigendom van het school-kerkbestuur als ambtswoning voor het toenmalige hoofd der school Theodorus Verhoeven. Hij bewoonde dit huis met zijn vrouw Aleida Pallada en hun kinderen: Miets, Wim, Theo, Jan, An, Ida en Riek.

Na zijn pensioen ging Theodorus met zijn gezin in Nijmegen wonen. Als hoofd der school werd hij opgevolgd door zijn zoon Jan, die intussen gehuwd was met Johanna Bodenstaff uit Wijchen. Uit dit huwelijk werden vier kinderen geboren, Wim, Theo, Jan en Lia.

Na de plotselinge dood van Jan L. Verhoeven in 1965 bleef zijn vrouw nog enkele jaren alleen hier wonen; de kinderen waren allen getrouwd en woonden elders.
De ambtswoning was een blok aan het been van het kerk-schoolbestuur geworden vooral door gebrek aan financiële middelen. Onderhoud was nauwelijks gepleegd alhoewel de woning hard toe was aan een flinke renovatie. De eigenaar wilde liever verkopen en de familie Verhoeven had de eerste keuze. Ik heb toen de in slechte staat zijnde woning in 1967 gekocht voor fl. 27.500,-.
Moeder wilde hier niet alleen blijven wonen en verhuisde in 1967 naar ’s Hertogenbosch waar ook haar dochter Lia woonde. Het huis stond dus leeg en zou door mij verbouwd worden.
Door problemen met de bouwtekening heeft het geduurd tot 1969 voor het huis voor fl. 110.000,- opgeknapt was. De gebroken “Franse kap” is o.a. vervangen door een normaal zadeldak waardoor de inhoud aanzienlijk groter werd; er is centrale verwarming gekomen en de indeling van de kamers beneden is totaal veranderd. De bovenverdieping is nagenoeg hetzelfde gebleven.
In 1969 ben ik hier met mijn toenmalige vrouw, Coby Seegers en onze kinderen Hanneke en Jeroen, ingetrokken. Naast onderwijzer aan de St. Paulusschool voor moeilijk lerende kinderen in Oss, was ik gediplomeerd heilgymnast-masseur (fysiotherapeut) en had na schooltijd een eigen praktijk. Ook hier; zodat deze kamer tot 1979 massage kamer was. In dat jaar ben ik gescheiden van mijn vrouw om in 1982 mijn leven verder te gaan delen met Monica Simon. Deze had vaak veel last van reumatische pijnen en haar specialist van de Maartenskliniek Nijmegen adviseerde: warmwater baden, vandaar deze verbouwing in de eerste helft van oktober 1991. Door
W.Th.J. Verhoeven
Geb. 18-02-1929


Hallo.
Ik kan me niet aanmelden bij de site van ,balgoyseminse.blog
Mevrouw Schoester.
LikeLike
dag Piet,
Natuurlijk verraste dit bericht mijn zus en mij nogal! Na jaren nog iets nieuws te horen van mijn vader.
Ik ben op zoek naar contactgegevens van Dhr. Mattheijer.
Kun je mij daar (met zijn goedvinden!) daaraan helpen!
Jeroen Verhoeven.
LikeLike