Op zaterdag 4 januari jl. vond de traditionele nieuwjaarsreceptie van sc DIOSA plaats, een moment om terug te blikken én vooruit te kijken. Dit jaar was extra bijzonder door de huldiging van vijftien jubilarissen, waaronder Frans van Haren, Theo van Haren en Piet Derks, die al minstens 70 jaar lid zijn.

Voor Theo van Haren, geboren op 7 juli 1937 in Balgoy, is voetbal altijd een rode draad in zijn leven geweest. In 1949 kocht hij zijn eerste voetbalschoenen, en hoewel hij op jonge leeftijd het boerenbedrijf van zijn vader overnam, bleef DIOSA altijd belangrijk. Theo speelde op de linkshalfpositie en heeft jarenlang langs de lijn gestaan bij zijn kinderen en kleinkinderen. Het jaarlijkse familietoernooi was een vaste traditie, met als hoogtepunt de winst van het toernooi. Daarnaast heeft Theo veel voor de club betekend: van het schrijven van het jubileumboek Boterhammen met spek tot het introduceren van de sportiviteitsprijs, een eerbetoon dat nog altijd wordt uitgereikt. Theo’s bijdrage aan DIOSA is niet alleen een sportief verhaal, maar ook een mooi stukje Balgoyse geschiedenis dat we willen bewaren. Dat vormt de inleiding én aanleiding voor een nieuw initiatief: het vastleggen van persoonlijke verhalen van oudere inwoners van Balgoy, zodat deze herinneringen niet verloren gaan.

Mijn echtgenote Ans en ik zijn al vanaf het eerste uur lid van de Balgoyse heemkundewerkgroep Pagus Balgoye. Toen wij samen tijdens een werkavond het idee inbrachten om met oudere inwoners van Balgoy terug te blikken op hun leven in ons dorp, was iedereen direct enthousiast. We willen met die gesprekken c.q. interviews een stukje Balgoyse geschiedenis bewaren voor toekomstige generaties, want de verhalen van deze mensen zijn van onschatbare waarde. Elk gesprek starten we met een audio-opname, die we via een QR-code in de tekst verwerken, en we voegen een kwartierstaat toe om familiebanden zichtbaar te maken.

Ons eerste gesprek hadden Ans en ik in augustus van het vorig jaar bij Theo en Annie van Haren in Wijchen. Theo werd geboren op 7 juli 1937 in Balgoy als zoon van Johannes Theodorus van Haren (Jan) en Geertruida Wilhelmina Kistemaker (Truus). Hij groeide op in de Kerkstraat C21, later de Torenstraat, vlakbij de Oude Toren. Na zijn trouwen met Annie van Haren bleef hij daar wonen en werken, tot ze naar een nieuwe boerderij in ’t Luumpt verhuisden.

Na een paar hele warme dagen in het begin van de week was de temperatuur weer wat gezakt. Misschien ook daarom wel had Theo ‘s morgens gebeld of we langs wilden komen voor een al langer gepland gesprek. De geur van verse koffie hing in de lucht toen we werden verwelkomd door Theo’s  vrouw Annie in hun woning in de Weertjes in Wijchen. Op de grote tafel midden in de kamer stonden de koffiekoppen al klaar en Annie kwam al snel aanlopen met een bord met krentenwegge van hun zoon Harrie uit Drenthe, een lekkere traktatie om de middag mee te beginnen. Het werd een middag vol verhalen over familie, het oude centrum van Balgoy, de oorlog en veranderende tijden. De tijd vloog voorbij en toen we afscheid namen, waren we heel tevreden. Theo’s levensverhaal was precies wat we gehoopt hadden: een prachtig stukje geschiedenis dat, mede dankzij mensen zoals hij, in Balgoy voortleeft.

Het complete verhaal is gepubliceerd in nummer 202 van het tijdschrift van de historische vereniging Tweestromenland. Ook de kwartierstaat van de familie Van Haren – Kistemaker is daarin opgenomen. Benieuwd naar het volledige artikel? Lees het hier: Kwartierstaat Van Haren – Kistemaker.