Balgoyse kerkhof als gemeentelijk monument?

Los van sentimenten – ik ben tot slot van rekening geen geboren Balgoyenaar – wil ik proberen een overzicht te geven van de situatie in Balgoy. Aan de ene kant speelt het verhaal van de grafrechten die niet meer betaald worden voor de oude graven en de kosten voor onderhoud van die graven. Aan de andere kant is er een cultuurhistorische betekenis van het kerkhof en de graven.
Monumentale graven op het kerkhof
Voor een aantal oude graven worden al jaren geen grafrechten meer betaald door nabestaanden (als die er al zijn). De kerk ontvangt hier dus geen inkomsten meer voor, vandaar dat het parochiebestuur ook wil overgaan tot ruiming van die graven. In een schriftelijke vraag van Kernachtig Wijchen in de Wijchense gemeenteraad (13 RZ 149) eind vorig jaar heeft de fractie van die partij aangegeven dat alle betrokkenen er naar zouden moeten streven om de belangrijkste grafmonumenten te behouden. Dit vanwege hun cultuurhistorische betekenis en de sfeerbepaling op de begraafplaatsen. Ze verwijst daarbij naar de bevoegdheid van het college om gemeentelijke monumenten aan te wijzen.
Het college van B&W van de gemeente Wijchen heeft mede op initiatief van heemkundekring Pagus Balgoye en de leefbaarheidsgroep Hernen/Leur het Gelders Genootschap opdracht gegeven om een waardestellend onderzoek naar de begraafplaatsen in Hernen en Balgoy uit te voeren. Op basis daarvan kan dan bepaald worden of en in hoeverre er graven zijn die door aanwijzing als gemeentelijk monument beschermd dienen te worden. Dit onderzoek loopt nog. In de gemeente Wijchen zijn volgens de Gelderlander de katholieke begraafplaatsen van Niftrik, Alverna en Woezik, als ook de hervormde begraafplaats aan de Kasteellaan al gemeentelijke monumenten.
De vraag is of Cultuurhistorische betekenis belangrijker is dan het kostenaspect en dat heeft in Balgoy al tot redelijk wat onrust geleid.
In Balgoy gaat het over ongeveer vijftig graven van Balgoyse mensen die mede bepalend zijn geweest voor het culturele en historische beeld van het dorp in de vorige eeuw. Het gaat niet alleen over individuele graven van pastoors en andere „notabelen”, maar het kerkhof kenschetst een tijdsperiode waarin kerk en geloof een hele belangrijke rol speelden en bepalend waren voor de mensen in die tijd. De graven zijn daarvan nog een levend bewijs en houden de herinnering aan die tijd mede levend. Het kerkhof bij de kerk, die dit jaar precies 100 jaar op die plek staat, in zijn geheel is een levend bewijs van de cultuurbepalende rol van de kerk in de vorige eeuw en daarbij zijn de oude graven sfeerbepalend. Zonder die graven blijft van dat beeld niet veel over.
De kerkhofwerkers in Balgoij zijn wekelijks actief
op het kerkhof en dat is ook te merken (foto: Leo Bijmans)
Wat betreft de kosten van het onderhoud van het kerkhof is de Balgoyse dorpsgemeenschap altijd zelfvoorzienend geweest en zijn er in het verleden nauwelijks kosten geweest voor de parochiebesturen. Een groep Balgoyenaren (de kerkhofwerkers) is al sinds de tweede helft van de vorige eeuw belangeloos en kosteloos actief om kerkhof en kerkomgeving op orde te houden. Ook bij winters ongemak of na een storm, bij belangrijke kerkelijke feestdagen of wanneer er een uitvaart of avondwake plaatsvindt zijn het de kerkhofwerkers die zorg dragen voor kerkhof en kerkomgeving. Wanneer de graven geruimd zullen worden, zal dit klassieke voorbeeld van burgerinitiatief en gemeenschapszin naar alle waarschijnlijk ophouden te bestaan. Dit zal zeker extra blijvende kosten met zich meebrengen voor parochiebestuur en gemeente, los van het feit dat er een wekelijkse sociale activiteit in het kleine dorp zal verdwijnen. Daarenboven zal het ruimen van de graven, weliswaar eenmalig, maar toch, ook betaald moeten worden. Het argument van het parochiebestuur dat graven inkomsten moeten opleveren gaat in Balgoy niet op, omdat er nauwelijks kosten worden gemaakt. Een kerkhof en graven in stand houden om inkomsten te generen per se lijkt me ethisch ongewenst. Of deze argumenten voor de andere geloofsgemeenschappen van parochie De Twaalf Apostelen gelden weet ik niet, waarmee ik wel wil aangeven dat het standpunt van het parochiebestuur om een uniform beleid te voeren voor alle geloofsgemeenschappen niet vanzelfsprekend is. Tenslotte, moet het wel zo zijn dat directe familieleden (als die er zijn) uit solidariteitsoogpunt en eerlijkheid grafrechten moeten betalen volgens de richtlijnen van parochiebestuur en bisdom, waarbij afspraken uit het verleden met betrekking tot die grafrechten dienen gerespecteerd te worden, zelfs als daar geen schriftelijk bewijs voor is. Ik ben geen psycholoog, maar weet wel dat dit soort afspraken uit het verleden niet altijd juridisch verantwoord zijn gemaakt en altijd met veel sentiment omgeven zijn geweest. Wat waar is of wat voor waar wordt beleefd is dan lastig te onderscheiden.
Economische en cultuurhistorische belangen, sociale idealen en lokaal karakter moeten worden gewogen. Vooralsnog blijft de situatie nog even zoals die was. De komende weken zal het rapport van het Gelders Genootschap afgerond worden en dan zal in maart het college van B&W alles overwegend een besluit moeten nemen.
Bronnen:

Een gedachte over “Balgoyse kerkhof als gemeentelijk monument?

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s